Prvi pouzdani istorijski podatak o Nevesinju nalazi se u ljetopisu Pećke patrijaršije, u kom se kaže da je Sava Nemanjić u Nevesinju 1219. godine postavio prvog humskog episkopa.

Prema nekim mišljenjima ime je dobilo prema riječima – neve signe– sniježna pustinja. Prema drugom tumačenju Nevesinje je dobilo ime po ljekovitoj biljci, koja se staroslovenskom jeziku zvala – delesile – devet sila, što ukazuje na ljekovitu moć biljaka. Ova riječ, sa malim varijantama čuje se i danas u više slovenskih jezika, pa i u našem – kao devesilj, nevesilj i nevesinj, prema kom obliku je i došlo do naziva Nevesinje.

U rimsko doba kroz Nevesinje je išao put iz doline Neretve na Biograd i Zaborane, za sarajevsko polje, što govori o značaju ovog prostora i u tom vremenu.
Upravo tim starim rimskim i srednjovjekovnim putem, na Zaborane iz pravca Sarajeva u proljeće 1465. godine došli su Turci i uspostavili svoj logor u Nevesinjskom polju odakle su dalje krenuli u osvajanje Gacka, Bileće i Trebinja.

Istorija XIX i XX vijeka ispunjena je ratovima za slobodu i ujedinjenje. Nevesinjska puška je događaj koji je ovo mjesto uvrstio u udžbenike opšte istorije svih zemalja svijeta. Predstavlja bunu i ustanak koji je vrlo brzo prerastao u veliku istočnu krizu – pitanje daljeg opstanka turske carevine na Balkanu. Bunama i ustancima prethodio je sabor i dogovor glavara kod manastira i crkava. Tako je bilo i pred početak „Nevesinjske puške“, 08. septembra 1874. godine kod Crkve Vaznesenja Presvete Bogorodice, gđe je odlučeno da se krene sa ustankom u proljeće naredne godine.
Šta obići?
– Spomenik hajduku i vođi nevesinjske puške na Morinama, Peri Tunguzu
– Spomenik u Krekovima – mjesto u kojem je buna počela
.