Manastir Dobrun, u izvorima poznat kao Kruševo, nalazi se u živopisnom planinskom kraju na putu Višegrad –Užice , 12 km od Višegrada u klisuri rijeke Rzav. Posvećen je Blagoveštenju a podigli su ga župan Pribil i njegovi sinovi Stefan i Petar 1343. god. Ovaj poslednji je , 1383.godine, kao monah Jovan, sazidao i živopisao pripratu. Već 1393. godine, kada su Turci prvi put provalili u Bosnu , manastir je stradao. Obnovili su ga despot Stefan Lazarević i kneginja Milica. Negdje na granici 18 i 19 vijeka manastir je opustjeo. O nastanku i ranijoj istoriji manastira nema pouzdanih podataka. Zna se da je jedno vrijeme bio sjedište mitropolije.
U svojoj istoriji je mnogo puta uništavan i rekonstruisan . Najveće stradanje manastir je doživjeo u toku drugog svjetskog rata , kada su ga Nijemci koristili kao skladište oružja , a pri povlačenju 1945. godine digli su ga u vazduh . Obnovljen je 1946. godine .
Manastir je bio u potpunosti živopisan. Najpoznatije, do danas sačuvane freske su freska cara Dušana sa ženom Jelenom i sinom Urošem , kao i freska sa ktitorom manastira , županom Pribilom , njegovim sinovima i zetom Stanom.
U stijenama iznad manastira nalazi se pećina čiji je ulaz bio ozidan sigom. U njoj su živjeli isposnici koji su silazili u manastir samo za vrijeme velikih praznika .
Manastir je dugo vremena služio samo kao dobrunska crkva, a od 1993. godine obnovljeno je monaštvo i Dobrun ponovo postaje aktivni manastir. U sklopu manastirskog kompleksa nalazi se Muzej Prvog srpskog ustanka, Galerija, kao i Muzej Mitropolije dabrobosanske.