Manastir Osovica pripada redu najvećih svetinja Republike Srpske. Iako se do naših dana nisu sačuvali značajniji pisani tragovi koji bi podrobnije otkrili duh minulih vremena, usljed teške i burne istorije našeg naroda, ipak istoričari pretpostavljaju da je manastir Osovica ktitorsko djelo izdanka plemenite loze Nemanjića kralja Stefana Dragutina (1253–1316), vladara Srema, Mačve, Usore i Soli. Od samog nastanka manastira u XIV vijeku, kroz teška i smutna vremena, skrnavljen je i razaran, ali i milošću Božijom obnavljan i vaspostavljan, prateći i dijeleći na taj način sudbinu svog naroda sabiranog vijekovima pod njegovim duhovnim okriljem.

Manastir Osovica se nalazi na granici sêla Gornja Lepenica i Seferovci, na teritoriji opštine Srbac, u planini Motajica. Nedaleko od starog puta Prnjavor – Kobaš. Smješten je u dolini potoka Manastirica, koji se na oko 300 m istočno od manastirskog kompleksa uliva u rječicu Osovicu.

Prvi pomen manastira Osovica je iz 1330. godine, sačuvan na otisku manastirskog pečata. Ovaj pečat je pronađen u crkvi manastira Liplja, tokom njegove obnove,  sa ćiriličnim natpisom koji u prevodu glasi:  IS + HS OBRAZ BLAGOVJEŠTENjA PRESVETE BOGORODICE LjETA 1330 MANASTIRA OSOVICE.