Srednjovjekovni nadgrobni kameni spomenici (stećci) na pet lokacija, rimska utvrđenja u selima Tutnjevac i Mezgraja (Jablan grad), te lokalitet na brdu Baljak u Bogutovom selu, gdje je nađen starogrčki novčić, potvrđuju da je područje današnjeg Ugljevika bilo nastanjeno u dalekoj prošlosti.
Srednji vijek u ovom kraju obilježen je stalnom promjenom vlasti. Smjenjivali su se ugarski kraljevi, srpski despoti i bosanski vladari.

Naziv Ugljevik prvi put se u pisanim dokumentima pominje u turskom popisu 1533. godine. Ime je dobio po površinskom uglju, čija je organizovana proizvodnja počela tek 1899. godine, pod vladavinom Austrougarske monarhije.
Planovima o izgradnji termoelektrane i proširenjem rudnika, radi povećanja proizvodnje uglja za potrebe proizvodnje struje, nazirao se i nestanak Starog Ugljevika.

Samo pet kilometara dalje, u ravnici blizu rijeke Janje, 80-tih godina prošloga vijeka počela je izgradnja novog Ugljevika, gdje su preseljena kompletna sela i zaseoci koji su se nalazili u djelokrugu novog rudnika.